Nog meer proza in het verslag van de bestuursvergadering van 8 juni 1992: ‘Op de veelhoekige scène kwamen naturalistische, gebalde Buyssetaferelen tot leven. Onder zulke druk zwollen de kroppen in vele kelen tot grote joekels terwijl echte tranen nauwelijks alle ellende konden bedwingen. Driewerf proficiat aan Tom, alle spelers, figuranten, de technische ploeg, regieassistenten, grimeuses, het naaiatelier, de fanfare, het meiboom-ensemble, kookploeg, vaste en losse kantinekrachten (in het “kasteel”), het paard en de hond, de familie De Saedeleir van jeugdheem Zonnedauw.’
Frans Belmans vergat, na een voorstelling, eens zijn hond Loebas. Thuisgekomen, viel zijne nikkel en keerde direct terug om hem in de omliggende bossen en velden van Zonnedauw te gaan zoeken. Zonder resultaat. Toen hij uitgeput en nog steeds ongerust weer thuiskwam, zat Loebas daar braaf op hem te wachten. Alex Martens had het beest een lift gegeven.
Luc Regniers en Louis Willems (beiden van Dessel) verzorgden de fotografie. Ze zouden nog tientallen jaren foto’s komen nemen bij de generales van GVT-stukken.
Na een eerste slappe week werd het een stormloop en verzamelden we toch nog een 1700 toeschouwers.
In de ledenlijst verschijnt de naam Jef Heylen. Jef zou nog dikwijls decors helpen rechthouden, technische hoogstandjes aanreiken en installeren en, last but not least, als zaalverantwoordelijke en bestuurslid een belangrijke pijler van de vereniging worden.
