Stel je voor: je staat ’s morgens op en na een uitbrander van de hospita word je door een dief grondig geplunderd, inclusief je broek. Je werk op de bank is ook om te huilen, want je tirannieke baas gebruikt de safe voor nummertjes met jouw vriendin. En dan is er nog vreselijk nieuws omtrent je gezondheid. Wat doe je? Je verandert van een geboren verliezer in een briesende leeuw, die met ware doodsverachting zijn laars lapt aan alles en iedereen. Nu ja, je vriendinnetje laat je niet helemaal koud natuurlijk.
Dominique ’s Jegers (Wendy de Maegt, vriendin) en Alex Martens (Fred Boeckx) zijn het bepalende duo in de act. In de andere rollen: Luc Deroy (Hubert De Decker, baas), Chris Hendrickx (Georgette Dekneudt, hospita), Frans Belmans (Bob Gasparelli, BOB-agent), Frans Van Kerckhoven (Pol Jambels, inbreker), Eddy Verdonck (Emmanuel Van Cutsem, dokter), Anja Vanlommel (Chantal, doktersassistente), Annemie Van Gorp (Peggy Fluyt, politie-agente), Mia Vaneynde (Brunhilde Radetski, violiste) en Mia Wouters (Margarita Berluscino, een dame).
Lea Mertens assisteert voor de zoveelste keer. Een dozijn GVT’ers heeft gezorgd voor een driedubbel decor (studentenkamer, bank en dokterskabinet), inkleding voor alweer een schitterende prestatie op de Werftse bühne van de volledige cast o.l.v. een ervaren en vindingrijk vakman. Voor zes opvoeringen geraakten 1970 toeschouwers over de drempel.
Complimenten: Frans Belmans was een agent met een stijf been. Om het helemaal echt te laten lijken had men dat been ingepakt met een stuk regenpijp. Nu moest Eddy Verdonck, tijdens een kwaad moment, daar een trap tegen geven. Tijdens een voorstelling deed Eddy dat met zo’n overtuiging dat de pijp brak. De ‘krak’ was duidelijk in de zaal te horen. Beiden kregen nadien complimentjes van verscheidene toeschouwers vanwege de echtheid van die scène.
Op 21 mei 1995: Na de ommegang wordt de slotscène van het Sint-Dimpnaspel door een vijftal GVT’ers (Lea Mertens, Anja Vanlommel, Frans Belmans, Georges Vannuten en Alex Martens) opgevoerd op de Markt in Geel. Ze doen dit in oktober van hetzelfde jaar nog eens twee keer over in de Gasthuishoeve.
Op 25 juni 1995 gaan we, tijdens het kampioenschap voor profwielrenners in Geel, met een ploeg tappen in de tent aan de Leunen.
