Raf Meeuws, die voor de eerste maal voor ons de regie voerde, herschreef het derde bedrijf… en Inge Branckaerts, ook al nieuw, assisteerde.
Een neushoorn tekenen? Geen probleem voor Spermientje Jef Willems! In de rollen: o.a. Gaston Vanhoof (Remi, voorzitter, Shorty Blackadder), Jef Schauwaers (Adolf, ondervoorzitter, Basil ‘legs’ Farty), Staf Willems (Frank, penningmeester, Old ‘ears’ Farty). Nieuw is deze keer Alex Martens (René, secretaris, Sheriff ‘coolhand’ Rhino), die via zijn dochter Sarah en de Komeetjes bij onze groep is gesukkeld. Ook Mia Vaneynde (Wiza, lokaalhoudster), Griet Mannaerts (Germaine, bestuurslid, Springbreeze) en Chris Hendrickx (Roza, vrouw van de voorzitter, Lulabelle Farty) zijn voor de eerste keer op het GVT-podium terechtgekomen. Ook voor hen zou het lang niet de laatste keer zijn.
Doe het zelf, neushoorn van Pierre Soetewey werd een zeer kluchtig geheel, alleszins iets wat nog nooit in de vereniging was vertoond: een roze scooter, cowboy-extravaganza, een rolstoel met patiënt die door decorpanelen botst, bloederige taferelen, flatulentieus jargon, huppelende squaws, maffe tekstversprekingen, een immer aanwezige zwijgzame neushoorn die op ’t laatst wel wat te vertellen had, lichtuitval… Voor het publiek (in totaal 850 toeschouwers) was het op zijn minst zeer verrassend en volop lachen, acht opvoeringen lang. Opmerkelijke repliek van Springbeeze die later nog in Apegapen wordt gebezigd: ‘O, Shorty, you are free, free as a bird in the sea and a fish in the tree.’
Met de ‘Neushoorn’ werd ook nog een reisvoorstelling afgewerkt in zaal Spellenburg in Mol-Heidehuizen. Eindelijk een echte thuismatch voor Gaston!
De aanpak van Raf Meeuws was eerder zacht. Bovendien klikte het bijzonder goed met de groep, zodanig zelfs dat nog vele regies en nachtelijke braspartijen zouden volgen.
In het seizoen 1988-’89 steeg het toeschouwersaantal tot voorbij de 2000 eenheden.
