't Spant: onze eerste vaste stek

Na 5 opvoeringen van “Perziken op siroop” kwam er een eind aan het GVT-vertoon in de kelder van taverne de Campus. Met Vik en Jeannine van de Campus was en bleef de verhouding opperbest (al verloren we ze later wel wat uit het oog).

Hiermee sloten we een moeilijke periode af: technisch en financieel waren de middelen beperkt geweest. Voor de repetities kon men tijdens de laatste jaren terecht in een zolderkamer van de vroegere meisjesschool van Sint-Dimpna. Decorelementen werden opgeslagen op een schelf bij de familie Vansant. Het was elke keer weer een huzarenstuk om op zeer korte termijn in de kelder een decor op te bouwen. Na twee weken moest alles in één dag weer worden afgebroken en weggevoerd.

 

Veruit de meeste hulp en steun kregen we in die periode (en ook later nog) van Ludo Gebruers (Woondecoratie). Zijn panelen hebben tot 2005 de vele beproevingen doorstaan.

 

Ze kregen in 1995 een hogedrukreiniging en werden toen verstevigd en behangen met jute.

Er werd veel plezier gemaakt!

Spermientje tekende een groot aantal prachtige affiches voor onze producties. Enkel het eerste ontwerp voor de Bemoeial-affiche werd afgewezen (wegens te aanstootgevend?) ’t GVT kon in de Campusjaren onveranderlijk rekenen op de steun van Jos Blockx (voor bloemen en planten) en Guido Vanhoof plus Jos Van de Craen (voor vervoer en aannemersgerief). Meubelen Verhaegen en ’t Meubelhuis leverden enkele keren de meubels. Jef Kestens hield de boeken bij. Het zoeken naar acteurs was telkens weer een hele opgave. Cafés waren goeie ronselplaatsen.

 

Ondanks alle beslommeringen werd er ook bijzonder veel plezier gemaakt in de vroege jaren tachtig en was er een hechte groep gegroeid. De jaarlijkse algemene vergadering in oktober was telkens aanleiding om wat tussen de kiezen te steken. Later zou het eindeseizoensfeest

in juni het grootste jaarfeest worden.

 

Tijdens en na de opvoeringen van Perziken op siroop verscheen Frans Peeters (Peeters-Ven Radio-TV-Geluid) ten tonele: hij stelde ons een lichtorgel ter beschikking. Frans vertelde ons dat hij niet alleen wat toneelattributen had (o.a. zetels en doeken van de vroegere cinema Malpost) maar ook een gebouw (eerder een loods) in zijn tuin waar eventueel wel een theaterzaal van te maken viel.

Meer oppervlakte nodig

Omdat de mogelijkheden voor ’t GVT in taverne de Campus zo beperkt waren (oppervlakte, tijdsdruk, opbouw decor-podium-publiekstribune van ‘scratch’, grote verhuis van decorelementen telkens weer,…) gingen we graag op zijn aanbod in. Al vlug kwamen we tot een overeenkomst. We zouden over de hele ruimte kunnen beschikken van 1 november tot en met 31 maart. Het achterste gedeelte –de tribune– kon de rest van het jaar ‘loods’ blijven.

 

De dakconstructie leverde de inspiratie voor een naam: ’t Spant.

 

We beschikten over 130 Malpostzetels; die werden één voor één onder handen genomen en op verhogen vastgemaakt. De zaal kreeg een betonnen vloer, verwarming (via o.a. Ivo Vangeel en Maurits Lenaerts), een plafond en aankleding. Volhardend en gezegend met een technisch brein zou Maurits een van de pijlers worden van de vereniging. Vele decorontwerpen kwamen van zijn hand. We bouwden een min of meer vast podium. Decoratie Gebruers maakte o.a. een nieuw voorgordijn (het was bruin en werd later doorverkocht aan Oothello, Ezaart). De Malpostgordijnen zagen er na een forse zeepkuur weer piekfijn uit.

Kantine

Er verscheen een kantine met sanitair. Het plafond van de kantine moest wegens veiligheids-voorschriften 10 centimeter hoger komen! Geen probleem: hier en daar wat losmaken ende boel omhoog krikken met stutten van Vanhoof!

 

Drankenhandel s’ Jegers leverde het meubilair voor de kantine. (Zijn die tafels en stoelen ooit terug bij s’ Jegers geraakt?) Zelfs aan het inrichten van een regiekamertje werd gedacht. Het steile trapje naar de regiekamer had de hand in een eerste accidentje: Richard Vanhamel maakte een salto vanaf de hoogste trede en brak zijn voet (of was het maar een teen?).

 

Zeven maanden na aanvang van de werken kregen we, dankzij nogal wat medewerkers en de familie Peeters-Ven, het zaaltje klaar voor een eerste opvoering.

't Spant - De eerste vaste stek van 't Geels Volkstoneel
bouwden mee aan 't Spant : Maurits Lenaerts, Frans Peeters, Jo Kestens, …, Jef Kestens, …, …, Jef Maes en Gaston Vanhoof